سلام خدمت دوستان و کاربران عزیز تارنما توسینسو . امروز میخواهیم در مورد قابلیتی به نام PXE در BIOS سیستم که مخفف Preboot Execution Environment است گفتگو کنیم. PXE بصورت " پیکسی " تلفظ می شود. و به رایانه این امکان را می دهد که از طریق شبکه بصورت Remote بوت شود و این در حالیست که سیستم کلاینت هارد دیسکی ندارد و از راه یک سرور مجزا در شبکه بوت می شود و سیستم عامل روی آن نصب می شود و آماده به پیشه می شود. PXE برای اولین بار به عنوان یک فریمورک Wired for Management یا WfM بدست کمپانی Intel در سنه 1999 معرفی شد. WfM شرکت اینتل امروز بدست Active Management Technology جایگزین شده است اما PXE کماکان ابزاری ارزشمند در نزد کارآزمودگان شبکه در سرتاسر جهان است.

بوت کردن سیستم از راه شبکه معمولا در محیط هایی اتمام می شود که سیستم های کلاینت فاقد هارد دیسک هستند و این پروسه بوت از راه روتر ها و سرور های مرکزی اتمام می شود و سیستم های کلاینت که در اینجا به آنها Thin Client میگوییم بصورت مرکزی مدیریت می شوند. در پیرامون هایی با پردازش ها و محاسبات متمرکز خرج های حفاظت تفریق می یابد و امکان افزایش امنیت شبکه و مهار متمرکز روی سیستم های کلاینت را به ما می دهد. PXE code که توسط سیستم های کلاینت ارائه می شود سیستم های کلاینت را قادر می سازد لغایت بصورت ریموت Boot شوند و پیکربندی های لازم برای نصب شدن سیستم عامل روی آن اتمام شود. لازم به ذکر است که PXE code در تراشه ROM ذخیره می شود. این فرآیند گویه به کارگیری پروتکل های شبکه همانند UDP ، TFTP ، IP و DHCP را فراهم می کند. مزایای کلیدی استفاده از قابلیت PXE شامل موارد پایین هستند :

سیستم کلاینت یا همان Workstation نیازی به هارد دیسک یا دیگر دستگاه های اندوخته سازی برای بوت شدنش ندارد.
PXE به Vendor خاصی وابسته نیست. به این معنی که میتوانید براحتی شبکه خویش را اشاعه دهید و کماکان از PXE استفاده کنید.
نگهداری از سیستم های کلاینت را آسان می کند زیرا بسیاری از شغل ها بصورت Remote سپریدن می شود.
ذخیره سازی متمرکز اطلاعات امنیت اطلاعات را برای شبکه فراهم می کند.